Stage en eerste weken als Hamburger

Tijd voor een update van mijn tijd in Hamburg! In deze aflevering vertel ik meer over mijn stage en hoe ik de eerste weken in Duitsland heb ervaren. Mijn stage doe ik bij Philips Research, op hun campus aan de Röntgenstraße in het noorden van Hamburg. Ik heb een bureau op een kamer met drie andere studenten en in de kamer naast ons zitten nog vier studenten. Met zijn achten drink we koffie, lunchen we en raken we onze agressie kwijt tijdens het dagelijkse potje tafelvoetbal (ik kan nog wat oefening gebruiken…). Mijn project uitleggen is iets ingewikkelder, maar ik ga het toch proberen.

Waarschuwing: in de volgende alinea’s gaat Stefan doen alsof hij slim is.

Mijn project richt zich op het detecteren en kwantificeren van de ademhalingstoestand (hoe diep is iemand in- of uitgeademd?) om 3D beelden in elke ademhalingstoestand te reconstrueren. Ik heb een plaatje bijgevoegd ter illustratie (en verduidelijking als je er nog helemaal niets van snapt).
Er worden beelden van 2-dimensionale plakjes van het lichaam gemaakt op verschillende posities naast elkaar (de ‘slices’ in de illustratie). Echter, door ademhaling bewegen de omliggende organen (zoals de lever) en alle plakjes zullen in een willekeurige ademhalingsstaat gemaakt zijn. Als je hier een 3D volume uit reconstrueert (i.e. de slices/plakjes aan elkaar plakt), zullen de organen gekarteld zijn en geen goede weergave zijn van de realiteit.
Het doel van mijn project is om de ademhalingstoestand te detecteren op een snel, wazig MRI beeld voor de opname van elke 2D slice/plakje zodat je de goede slices aan elkaar kunt plakken en ongekartelde organen krijgt. Op deze manier kun je een 3D volume maken per ademhalingstoestand en deze volumes kunnen gebruikt worden voor het plannen van MRI-begeleide bestralingen van tumoren in organen die veel bewegen.
Hiervoor heb ik in de eerste drie weken metingen gedaan bij 12 proefpersonen en vier fantomen. Dat moest snel, want de MRI scanner die ik gebruikte is verkocht en wordt de komende maand vervangen.

Dus.

Voor de mensen die na het vorige stuk nog niet zijn afgehaakt (hoi Ilona, pap en mam), volgt nu een stukje over mijn bezigheden buiten mijn stage om. Het is de eerste weken erg mooi weer geweest en samen met mijn collega’s heb ik daarom een aantal woensdagavonden doorgebracht in het Stadtpark met een biertje (en Kubb)! Daarnaast heb ik een groep gevonden die elke maandagavond basketbalt en waar ik mee kan doen! Erg soepel gaat het bezoeken van deze trainingen nog niet: de eerste training was ik mooi op tijd vertrokken, maar bedacht ik me halverwege dat ik mijn tas bij m’n collega’s in het park had laten liggen, en afgelopen maandag kwam ik er in de hal achter dat mijn sportschoenen nog thuis stonden… Maar goed, zodra ik mijn spullen op orde heb, is het top.

Tenslotte nog wat algemene bevindingen van mijn Duitse avontuur tot nu toe:
- Iedereen is heel open en vriendelijk. Als je aan iemand vraagt of ze Engels spreken, antwoorden ze vrijwel altijd “a little bit”, maar spreken ze vervolgens prima Engels.
- Duitsers klappen niet na een presentatie, maar kloppen op tafel. Deze week maakte ik dat voor het eerst mee en ik dacht dat het een grapje was.
- Duitsers eten tussen de middag al warm, dus in de kantine van mijn stage eet ik nu ook elke dag warm. Standaard bestaat het menu à €3,10 uit soep, een hoofdgerecht (elke dag de keuze uit 3 gerechten) en een dessert. Vervolgens eet ik ’s avonds ook nog warm, want dat blijft lekker…
- “U kunt alvast beginnen met pinnen” geldt niet in Duitsland. Je pas moet je vooral niet in de automaat stoppen voordat deze het bedrag aangeeft.
- Contactloos betalen werkt bij mijn lokale Lidl wel, maar vervolgens moet de afdelingsleider erbij gehaald worden, omdat de kassa waarschuwt dat de handtekening van mijn pas met die van mijn ID kaart vergeleken moet worden. Echt sneller is contactloos betalen dus niet.
- Hamburg is binnen Duitsland een fietsstad, maar vergeleken met Nederland zijn er nog een aantal verbeterpuntjes. De fietspaden willen nog wel eens eindigen in een boom of bushokje en het asfalt van de fietspaden is door boomwortels zodanig misvormd dat het voetpad ernaast een stuk comfortabeler fietst.