Een bijna surprise visit en terug naar Nederland
Blijf op de hoogte en volg Stefan
05 Februari 2014 | Verenigd Koninkrijk, Londen
Een maandje voordat mijn semester eindigde in Londen had ik afgesproken met Pieter en Mark om te Skypen. Ze vertelden me dat Pieter in Eindhoven was geweest een paar weken daarvoor (hij studeert in Utrecht), dus ik vroeg wat de reden hiervoor was. Na even aarzelen, besloten ze het me te vertellen: het was de bedoeling om in het vliegtuig te stappen naar Londen dat weekend. Ze hadden alles gepland, met een beetje hulp van Ilona die een paar weken eerder was geweest. De vliegreis, de busreis naar Londen Liverpool Street Station, de busreis naar mijn huis en hoe ze van de bushalte naar mijn huis moesten lopen. Helemaal zonder dat ik het wist, ze wilden gewoon voor mijn deur gaan staan en aanbellen (ik had geen bel, maar goed). Maarrrr… Toen ze in het vliegtuig wilde stappen, was het zó mistig dat de vlucht geannuleerd werd. Balen! Ze vertelden me dat ze alles om hadden kunnen boeken naar het weekend voor mijn tentamens. Ik gaf aan dat ik dan natuurlijk ook moest studeren, maar ik vond het erg tof dat ze nog langs konden komen!
Op 6 december was het zo ver: Pieter en Mark kwamen naar Londen toe en we hadden afgesproken op de Waterloo campus van King’s College, waar ik die dag moest zijn. Daar kwamen ze prima op tijd aan, in pak nog wel. We haalden nog even snel lunch bij Saintsbury’s en brachten daarna de bagage naar mijn huis. Vervolgens hebben we half Westminister weer doorgerend en zijn we naar de McDonald’s gegaan (de eerste van de vele keren dat weekend). Nadat de McChicken en kipnuggets tot op de laatste kruimel op waren, gingen we naar huis om avond te eten: fish ’n chips. ’s Avonds zijn we nog naar Leicester Square, Oxford Street en nogmaals McDonald’s geweest voordat we naar huis gingen en het tijd was om te gaan slapen. Met Mark in mijn (gelukkig tweepersoons) bed en een snurkende Pieter op de grond ben ik toen uiteindelijk in slaap gevallen.
De volgende dag stond ik vroeg op om overdag te studeren en zijn zij naar Harrod’s en de Tower Bridge geweest. Die avond was het Biomedical Sciences society Masquerade Ball, een gemaskerd bal van mijn studievereniging daar. Ik had kaartjes gekocht voor Mark en Pieter en we hebben een gezellige avond gehad (zie foto).
Die zondag was alweer de laatste dag dat ze er waren. Ik ging weer studeren, zij zijn nog naar Buckingham Palace geweest voor de wisseling van de wacht. Op de terugweg namen ze een paar heerlijke broodjes van de Subway mee om mij een beetje te motiveren om te studeren (en omdat ze daar zelf gewoon zin in hadden). Daarna was het alweer tijd voor ze om ervandoor te gaan.
De dag erna had ik meteen een tentamen, de andere twee stonden voor dinsdag en vrijdag gepland. Ook had ik die vrijdag nog een poster presentatie van hetzelfde vak, goed gepland dus! Ik denk dat ik het er wel goed vanaf gebracht heb, maar ik heb nog geen resultaten terug. Ik was blij dat die week erop zat, want dat betekende dat ik al kerstvakantie had! De week erna heb ik de pannenkoekenmix die mijn ouders meegenomen hadden nog laten proeven aan Alisa, het meisje uit Singapore, en heb ik mijn spullen weer bij elkaar gepakt.
Woensdag 13 december was het dan zo ver: ik zou terug naar Nederland reizen. Na een week waarin iedereen vroeg wanneer ik terug zou vliegen (nee, ik ga met de boot), moest ik om 4 uur al m’n bed uit omdat mijn trein 6:30 zou vertrekken en ik nog langs het hostel moest om mijn sleutel in te leveren. Alles verliep goed en om half 9 stapte ik de Stena Brittanica in. Op dit enorme schip moest ik me maar liefst 6 uur en 45 minuten vermaken, maar dit lukte prima in de chillhoek met groot scherm (zie foto) waarop je zes verschillende tv zenders kon kijken (sport 1, BBC,…).
Na de lange reis mochten we van de boot af en bleek in één van de NEGEN voetpassagiers te zijn. Voor de rest was het schip voor het grootste deel gevuld met vracht, maar ook met mensen die met de auto de oversteek maakten. De terminal was dan ook ongelooflijk druk: alleen mijn ouders, Ilona en een cameraploeg stonden te wachten, zich afvragend of ze misschien een dag te vroeg waren aangezien er verder niemand was. Oh trouwens, die cameraploeg moet ik misschien nog even verder toelichten. Ilona speelt mee in de reality serie Campus Eindhoven en het terugkomen van een vriendje uit Engeland was blijkbaar interessant genoeg om de filmcrew voor naar Hoek van Holland te sturen. Iedereen haalde opgelucht adem toen ik de douane door kwam (ze waren dus toch geen dag te vroeg) en eindelijk kon ik Ilona, en m’n ouders en zusje natuurlijk, weer een enorm dikke knuffel geven. Om te vieren dat ik terug was, zijn we daarna super lekker Japans gaan eten op het station en was het tijd om naar Eindhoven te gaan.
Dit betekende alweer het einde van mijn Britse avontuur!
Op 6 december was het zo ver: Pieter en Mark kwamen naar Londen toe en we hadden afgesproken op de Waterloo campus van King’s College, waar ik die dag moest zijn. Daar kwamen ze prima op tijd aan, in pak nog wel. We haalden nog even snel lunch bij Saintsbury’s en brachten daarna de bagage naar mijn huis. Vervolgens hebben we half Westminister weer doorgerend en zijn we naar de McDonald’s gegaan (de eerste van de vele keren dat weekend). Nadat de McChicken en kipnuggets tot op de laatste kruimel op waren, gingen we naar huis om avond te eten: fish ’n chips. ’s Avonds zijn we nog naar Leicester Square, Oxford Street en nogmaals McDonald’s geweest voordat we naar huis gingen en het tijd was om te gaan slapen. Met Mark in mijn (gelukkig tweepersoons) bed en een snurkende Pieter op de grond ben ik toen uiteindelijk in slaap gevallen.
De volgende dag stond ik vroeg op om overdag te studeren en zijn zij naar Harrod’s en de Tower Bridge geweest. Die avond was het Biomedical Sciences society Masquerade Ball, een gemaskerd bal van mijn studievereniging daar. Ik had kaartjes gekocht voor Mark en Pieter en we hebben een gezellige avond gehad (zie foto).
Die zondag was alweer de laatste dag dat ze er waren. Ik ging weer studeren, zij zijn nog naar Buckingham Palace geweest voor de wisseling van de wacht. Op de terugweg namen ze een paar heerlijke broodjes van de Subway mee om mij een beetje te motiveren om te studeren (en omdat ze daar zelf gewoon zin in hadden). Daarna was het alweer tijd voor ze om ervandoor te gaan.
De dag erna had ik meteen een tentamen, de andere twee stonden voor dinsdag en vrijdag gepland. Ook had ik die vrijdag nog een poster presentatie van hetzelfde vak, goed gepland dus! Ik denk dat ik het er wel goed vanaf gebracht heb, maar ik heb nog geen resultaten terug. Ik was blij dat die week erop zat, want dat betekende dat ik al kerstvakantie had! De week erna heb ik de pannenkoekenmix die mijn ouders meegenomen hadden nog laten proeven aan Alisa, het meisje uit Singapore, en heb ik mijn spullen weer bij elkaar gepakt.
Woensdag 13 december was het dan zo ver: ik zou terug naar Nederland reizen. Na een week waarin iedereen vroeg wanneer ik terug zou vliegen (nee, ik ga met de boot), moest ik om 4 uur al m’n bed uit omdat mijn trein 6:30 zou vertrekken en ik nog langs het hostel moest om mijn sleutel in te leveren. Alles verliep goed en om half 9 stapte ik de Stena Brittanica in. Op dit enorme schip moest ik me maar liefst 6 uur en 45 minuten vermaken, maar dit lukte prima in de chillhoek met groot scherm (zie foto) waarop je zes verschillende tv zenders kon kijken (sport 1, BBC,…).
Na de lange reis mochten we van de boot af en bleek in één van de NEGEN voetpassagiers te zijn. Voor de rest was het schip voor het grootste deel gevuld met vracht, maar ook met mensen die met de auto de oversteek maakten. De terminal was dan ook ongelooflijk druk: alleen mijn ouders, Ilona en een cameraploeg stonden te wachten, zich afvragend of ze misschien een dag te vroeg waren aangezien er verder niemand was. Oh trouwens, die cameraploeg moet ik misschien nog even verder toelichten. Ilona speelt mee in de reality serie Campus Eindhoven en het terugkomen van een vriendje uit Engeland was blijkbaar interessant genoeg om de filmcrew voor naar Hoek van Holland te sturen. Iedereen haalde opgelucht adem toen ik de douane door kwam (ze waren dus toch geen dag te vroeg) en eindelijk kon ik Ilona, en m’n ouders en zusje natuurlijk, weer een enorm dikke knuffel geven. Om te vieren dat ik terug was, zijn we daarna super lekker Japans gaan eten op het station en was het tijd om naar Eindhoven te gaan.
Dit betekende alweer het einde van mijn Britse avontuur!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
